ആരും കൊതിക്കുന്ന സുഹൃത്തായിരുന്നു നീ
മറക്കാന് കഴിയാത്ത തണലായിരുന്നു നീ
എന് ജീവിത വഴിയിലെ നീരുന്ന കനവുകളില്
കാവലായിരുന്നു നീ... താങ്ങായിരുന്നു നീ
ഒരിക്കലും നീ എന്നെ വിട്ടു പിരിഞ്ഞില്ലാ
ഒരിക്കലും എന്നെ നീ വേദനിപ്പിച്ചില്ല
ഞാന് നിനക്കൊരു നല്ല സുഹൃത്തായിരുന്നുവോ
അറിയില്ല ഒന്നുമെനിക്കറിയില്ല ഇന്നും
എന്നാല് ഞാന് കൊതിച്ചിരുന്നൂ ..
നിന് സൗഹൃദം .. നിന് ആശ്വാസ വാക്കുകള്
എന്നെന്നും എന്നെ തഴുകാന് തലോടുവാന്
നിന്റെ വേദനയില് ഞാന് ചൊരിഞ്ഞ
ആശ്വാസവാക്കുകള് എന്നെങ്കിലും
നിന്നെ ആശ്വസിപ്പിച്ചുവോ ?
അറിയില്ല ഒന്നും എനിക്കറിയില്ലാ ഇന്നും
എന്നാലും ഞാന് അറിയുന്നു പ്രിയാ
എന് സാമീപ്യം ഒരുപാട് ആഗ്രഹിച്ചിരുന്നു നീ
ഒരു പക്ഷെ .... ഒരിക്കലും അകലാതിരിക്കുവാന് ..
എന്നെക്കാള് തീവ്രമായ് മോഹിച്ചിരുന്നു നീ
ഈ സൗഹൃദം പാതിവഴിയില് വഴിമാറിയപ്പോള്
നിന് മനസ്സ് പിടഞ്ഞിരുന്നില്ലയോ ?
"എന്നാലും എങ്ങനെ നിനക്കിതിനായെന്നു"
നീ നിന് മനസ്സൊട് പലവട്ടം ഓതിയോ
അന്നത്തെ നിന്നുടെ വേദന അറിയുന്നു ഞാനിന്നും
എന്നാല് ഇന്ന് നിന് ആനന്ദവും തിരിച്ചറിഞ്ഞീടുന്നു
എന് പ്രണയത്തിന് മാധുര്യം അറിയും വരെയും നീ
കരയാതെ കണ്ണുനീരോളിക്കാതെ.... ഒരുനാളും ഉറങ്ങുന്നതും
ഞാന് കണ്ടിരുന്നില്ല..... പ്രിയാ.....
ഇന്ന് നീ എന് ഹൃദയത്തിന് തടവറക്കുള്ളിലെങ്കിലും
ആഹ്ലാദിക്കുന്നുവോ ആ ദിനങ്ങളെക്കാള്
നിന് വാക്കും നോട്ടവും എല്ലാം
എനിക്കകലെയാണെന്നാലും
ഞാന് അറിയുന്നു... നിന്റെ
ചിരിക്കും മനസ്സിന്റെ അലയൊലികള് എന്നും
No comments:
Post a Comment